ماده مخدر گل به دلیل خاصیت شادی آور آن، پر مصرف ترین ماده مخدر در جهان است. گُل یکی از مرگبارترین مواد هم هست چون تاثیرات منفی بسیاری بر سلامت، روان و جسم افراد به خصوص جوانها دارد. شاید شنیده باشید که برخلاف سایر مواد مخدر مصرف «گُل» بی خطر است و مشکلی برای فرد به وجود نمیآورد، در حالی که عوارض مصرف گُل علاوه بر زیان و پیامدهایی که دارد؛ یک زمینه ساز برای اعتیاد فرد به مواد مخدر قویتر است.
گل یک مخدر جدید نیست، در واقع همان «ماری جوانا» است که مافیای مواد مخدر برای سود بیشتر، برای آن اسم جدید و وسوسهکنندهای انتخاب کردهاند تا جوانها را به سمت این ماده بکشانند. سودجویان گمان کردند اگر از کلماتی مانند «گل» استفاده کنند تمایل مصرف کنندگان برای استفاده از این ماده بیشتر میشود که متاسفانه در واقعیت هم همینطور است. اما باید بدانیم مخدری که در خارج از کشور به اسم ماری جوانا معروف است و در برخی کشورها مصرف آن منع قانونی ندارد چیزی نیست که اکنون جوانان کشور ما مصرف میکنند.
حدوداً سی درصد از افرادی که گل مصرف میکنند، دچار اعتیاد میشوند، اگر نخستین بار مصرف قبل از هجده سالگی باشد، خطر اعتیاد چهار تا هفت برابر بیشتر میشود. بر اثر مصرف گل، نورونهای هیپوکامپ به مرور زمان و به طور طبیعی کمتر میشود و به مشکلات حافظه دامن میزند. نقص هماهنگی، مشکلات یادگیری و اختلالات خواب پیآمد سوءمصرف درازمدت و اثر آن بر مغز است.
از بین لیست اسامی دیگر این مخدر میتوان به بنگ، گرس، علف، سیگاری، جوئینت و حشیش اشاره کرد. کانادا و ۱۱ ایالت در آمریکا، مصرف ماری جوانا را تحت شرایطی قانونی اعلام کردند.
این گُل آن سیگاری قدیم نیست!
افزایش دائمی درصد «تتراهیدروکانابینول» THC و سایر مواد شیمیایی موجود در ماده گل در مقایسه با ماری جوانای قدیم، باعث خطرناک شدن این مخدر شده و دلیل مراجعه بیش از حد مصرف کنندگان به اورژانس بیمارستانها، به همین دلیل میباشد.
ماده مخدر گل که ازگیاه شاهدانه (cannabis) به دست میآید از لحاظ ژنتیکی تغییر یافته و دستکاری شده است. گل دارای حداقل ۲۴ درصد تتراهیدروکانابینول و سایر مواد شیمیایی است در حالیکه ماریجوانای قدیم، کمتر از ۸ درصد ماده مخدر«تی اچ سی» داشت. گل به مراتب قویتر است و اثرات سوء مصرف مخربتری نیز دارد.
تاثیرات گُل بر مغز
ماده مخدر گل سبب ایجاد احساس سرخوشی در فرد میگردد. همین احساس سرخوشی زیاد جزو عوارض گل است چون سبب فاصله گرفتن فرد از خانوادهاش میشود. همچنین تغییرات قابل توجهی را در میزان تشنگی، اشتها و خواب، بسته به شرایط جسمی فرد ایجاد میکند. از دیگر عوارض مصرف گل این است که افراد معمولا بعد از کشیدن آن تمایل زیادی به خوابیدن دارند و در زمانی که احساس خماری میکنند بیخواب میشوند.
شواهد حاکی بر آن است که مصرف حتی یک نوبت ماری جوانا میتواند منجر به بروز اختلالات شناختی مانند اختلال در حافظه کوتاه مدت، نقص توجه ، ضعف در توانایی حل مسئله، اختلال در کارکردهای اجرایی، کندی سرعت روانی-حرکتی ، ضعف در بیان کلامی و استدلال ریاضی شود.
محققان شواهدی را به دست آوردهاند که نشان میدهد حتی استعمال مقدار کمی از گیاه شاهدانه در نوجوانان موجب ایجاد تفاوتهایی در ساختار مغز آنها میشود. مصرف ماری جوانا بیشترین آسیب را به ناحیههایی از مغز میزند که تعداد زیادی از گیرندههای کانابینوئید در آنجا وجود دارد. هیپوکامپ یا دم اسب یکی از این بخشها است که حافظه کوتاه مدت را مدیریت میکند، بنابراین مصرف ماری جوانا مانع از یادآوری خاطرات گذشته میشود.
پروفسور “هیو گاراوان” از دانشکده پزشکی دانشگاه ورمانت و همکارانش، مغز 46 نوجوان از انگلیس، فرانسه، ایرلند و آلمان را بررسی کردند که در ۱۴ سالگی یک یا دو بار به صورت تفریحی از ماریجوانا استفاده کرده بودند. تصاویر ام.آر.آی نشان داد بچههایی که از گل استفاده میکنند، مقدار ماده خاکستری بیشتری در مناطقی از مغز که غنی از گیرندههای کانابینوئید است نسبت به بچههایی که از این ماده استفاده نمیکنند، وجود دارد.
مهمترین عوارض مصرف گل، اثرات روانی آن است. عوارضی مانند پرخاشگری، خشم، افسردگی و اثرات روی حافظه کوتاهمدت. مثلاً بیمار دائم موبایل و سوئیچش را جا میگذارد. شماره تلفنها و اسامی را فراموش میکند.
مخچه و عقدههای قاعدهای که به ترتیب کنترل هماهنگی و حرکات غیرارادی عضلات را به عهده دارند، نیز تحت تاثیر این مخدر توهم زا قرار میگیرند . همچنین ماری جوانا میزان دوپامین را در مغز تغییر میدهد و به احساس نشئگی و سرخوشی دامن میزند و اثرات بلندمدتی بر مغز میگذارد، اگر مصرف قبل از رشد کامل مغز شروع شده باشد، این عوارض شدت بیشتری دارد.